Φτουξελευτερία!

Η θεία Μαρίκα (αδερφή μου!) πήγε με τον ανιψιό της (παιδί μου!) και την βαφτισιμιά της σε παιδικό θέατρο και κάνει: Ανταπόκριση για τα «Φτερουγίσματα»:

Ομάδα Κουκλοθέατρου και Αφήγησης Παραμυθιών ΦΤΟΥΞΕΛΕΥΤΕΡΙΑ
Θέατρο Studio Μαυρομιχάλη
Μαυρομιχάλη 134

Λοιπόν…
Την ομάδα δεν την ήξερα κι ούτε είχα ακούσει τίποτα γι’ αυτήν. ‘Όχι ότι ασχολούμαι και πάρα πολύ με τα παιδικά, αλλά έχω ανιψιό και βαφτισιμιά, οπότε όλο και κάτι «παίρνει» τ'αυτί μου.

Δεν είχα ακούσει λοιπόν, μέχρι που «έπεσα» πάνω σε μια προσφορά στο ίντερνετ, με την οποία δύο άτομα μπορούσαν να παρακολουθήσουν την παράσταση «Γιατί φυσάει ο άνεμος» μ'ένα εισιτήριο. Ακολούθησα το λίνκ της ομάδας , ενδιαφέρον μου φάνηκε, έτσι αποφάσισα να εκμεταλλευτώ την προσφορά και να κάνω ένα δώρο στα πιτσιρίκια «μου».

Την Κυριακή στις 5 παρά τέταρτο το απόγευμα, ήμασταν στο θέατρο «Studio Μαυρομιχάλη». Από την στιγμή που πλησιάσαμε στο ταμείο του θεάτρου, μπήκαμε κατευθείαν σε ένα άλλο κλίμα, αυτό το χαρούμενο, το παιδικό, το φιλικό, το ζεστό… Μάθαμε από τον Κωνσταντίνο, ότι μπορούμε να περάσουμε μέσα άμεσα, γιατί μας περίμεναν «εργασίες». Εκεί περίμενε η Αγγελική, η οποία μας εξήγησε το παιχνίδι με τους ανέμους και μας έδειξε ότι μπορούμε να ζωγραφίσουμε, με υλικά που υπήρχαν στον πάγκο.

Όπως καταλαβαίνετε, με τις «εργασίες» εξαφανίστηκε ο χρόνος αναμονής μέχρι να ξεκινήσει η παράσταση. Ο χρόνος πέρασε τόσο ευχάριστα, που πραγματικά δεν μπορώ να θυμηθώ αν η παράσταση άρχισε 5 ακριβώς ή αργότερα! Νομίζω ότι ήταν ό,τι το καλύτερο και πρωτότυπο!

Τα μόνο αρνητικά που εγώ είδα, αλλά πρέπει να σημειώσω ότι τα πιτσιρίκια καθόλου δεν φάνηκε να τα ενοχλεί, είναι ότι ο χώρος για τις εργασίες, μου φάνηκε μικρός (εντάξει αυτόν είχαν τι άλλο να έκαναν;) και ότι ίσως οι μπογιές θα μπορούσαν να είναι μοιρασμένες σε 2 κουτιά, για να υπάρχει πιο εύκολη πρόσβαση σ΄ αυτές από όλα τα παιδιά (βέβαια κι αυτό δημιουργούσε μια όμορφη κινητικότητα!)

Να προσθέσω εδώ κάτι που εγώ το θεωρώ σημαντικό: όλες οι «εργασίες» που έκαναν τα παιδιά, είχαν σχέση με το θέμα της παράστασης.

Είχε κι ένα ερωτηματολόγιο για τους μεγάλους. Το βρήκα πολύ όμορφο, παρόλο που ομολογώ ότι δυσκολεύτηκα να απαντήσω. Ρωτούσε για παραμύθια και ξαφνικά δεν θυμόμουν κανένα παραμύθι!

Όταν η Αγγελική χτύπησε το 2ο καμπανάκι, μπήκαμε μέσα, μπροστά οι μικροί και πίσω οι μεγάλοι! Παρακολουθήσαμε μια αλλιώτικη παράσταση με πολύ κέφι, με αφήγηση, μουσική, κουκλοθέατρο, θέατρο, χιούμορ για μικρούς και μεγάλους. Προσεγμένη και όμορφη. Όλοι στο τέλος ήταν ευχαριστημένοι και η έξοδος από το θέατρο ήταν θεαματική, αφού κυνηγήσαμε ένα ψάρι να μην βγει έξω στο δρόμο!!!

Προσωπικά ενθουσιάστηκα και δεν μπορώ να πω ότι ενθουσιάζομαι εύκολα. Ή μάλλον ενθουσιάζομαι, όταν βλέπω ανθρώπους θετικούς και χαρούμενους με όρεξη για να διασκεδάσουν τους άλλους. Θα ξαναπήγαινα σίγουρα! Πολλά μπράβο στην ομάδα, συνεχίστε έτσι!

Υ.Γ 1. Τώρα που το σκέφτομαι ο τίτλος της ομάδας παιδικού θεάτρου «Φτουξελευτερία» ταιριάζει γάντι και με την κατάσταση στο σπίτι: Μιά κρυωμένη και με «κλειστό» λαιμό μάνα (εγώ!) δεν ήξερε τι να κάνει το βλαστάρι της που ήθελε παιχνίδια το απόγευμα της Κυριακής και η καλή θεία τής έδωσε τη λύση....

Υ.Γ. 2. Το παιδικό θέατρο ήταν δώρο της θείας για τη γιορτή του ανιψιού και με την ευκαιρία αφού ευχαριστήσω ξανά τη θεία, ευχαριστώ και όλους σας για τις θερμές ευχές σας!

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου