Ατάκες!

Σε τρεις μήνες γίνεται πια 7 χρονών. Δεν σταματάει να μας «τρελαίνει» με τα νάζια του, την εξυπνάδα του, την ωριμότητά του, την αντίληψή του, το χιούμορ του και φυσικά τις ατάκες του:

Η φιγούρα με τα όρθια μαλλιά είμαι εγώ!

Τον τελευταίο καιρό μας κάνει  «νούμερα» με το φαγητό και έχει αρχίσει κάποια φαγητά να μην τα τρώει με την ίδια ευχαρίστηση με παλαιότερα. Ο πατέρας του συνηθίζει να τον πειράζει σχετικά, συνδέοντας αυτό που συζητάμε με το φαγητό. Έτσι σε συζήτηση σχετικά με μια ανταμοιβή σε κάτι (που δεν θυμάμαι τι) του λέει ότι θα του δώσουμε ένα πιάτο φακές.

Απαντά: «Αυτό δεν είναι αντάμοιψη (ανταμοιβή), εγώ δεν θέλω φακή, θέλω κάτι που ...θέλω!» (άδικο έχει;)

Βρέχει πολύ και ο πατέρας του λέει: «Βρέχει «παπάδες»!»

Άγγελος (γελώντας): «Δηλαδή μπαμπά, ρίχνει παπάδες με ράσα που λένε Δόξα σοι ο Θεός;»

Διαβάζει μιά ετικέτα: «Λέει Ουσά» (USA)

Σχολιάζει (εύστοχα) κάποιον φίλαθλο: «Είναι θανατικός» (φανατικός)

Μου περιγράφει γιατί βουτάει κρατώντας τη μύτη του κλειστή στο νερό κάθε αρχή καλοκαιριού, ενώ ξέρει και κάνει στο κολυμβητήριο το αντίθετο:

«Μωρέ μαμά, ξεσυνηθάω!»

Και φυσικά το κορυφαίο περιγράφοντας το ατύχημα στο σχολείο στη γιαγιά του τηλεφωνικώς: «Έχω καρούμπαλο στη μέση του κουτέλου!»