Να ζείς την κάθε στιγμή...
Πριν μερικές μέρες είχα μια αφυπνιστική εμπειρία πηγαίνοντας στην δουλειά με το λεωφορείο: Λιοσίων και Ηπείρου γωνία, σωριάστηκε ένας άνθρωπος μπροστά στα μάτια μας...ανακοπή... Βγήκε ο οδηγός του λεωφορείου που ήξερε πρώτες βοήθειες, τον επανάφερε 3-4 φορές αλλά ξανασταματούσε η καρδιά του...ήρθε μετά το ΕΚΑΒ, αλλά δεν πρέπει να τα κατάφερε... Το ακόμη πιο συγκλονιστικό ήταν ότι τον είδε ο οδηγός από την προηγούμενη στάση και μέχρι να φτάσει το λεωφορείο εκεί, δεν είχε πλησιάσει άνθρωπος.....Μόνο όταν κατέβηκε και ξεκίνησε να του κάνει ανάνηψη πλησίασαν κι άλλοι... Τραγικό.. Τραγική η αδιαφορία μας. ..συνηθίσαμε να βλέπουμε γύρω μας σώματα σωριασμένα κάτω και δεν νοιώθουμε... Τις πρώτες μέρες ήταν συνέχεια μέσα στα μάτια μου.... Ευτυχώς έχω το παιδί μου τριγύρω, που είναι η χαρά της ζωής και συνέρχομαι... Πότε έτσι λοιπόν, πότε αλλιώς...προσπαθώ να το ισορροπώ...κάποιες φορές πιο εύκολα, άλλες δύσκολα... Κι ένα έχω να πω: ας εστιάσουμε ο καθένας σε ό,τι του δίνει χαρά, ας βά